¯yciorys
Ksi±dz kanonik Tadeusz Jarmundowicz
urodzi³ siê 25 marca 1917 r w Szczekocinach, w rodzinie o du¿ych tradycjach patriotycznych. W szkole podstawowej
nale¿a³ do harcerstwa. Wielokrotnie w ko¶ciele i podczas spotkañ zaznacza³, ¿e harcerz jest odwa¿ny, nigdy nie
p³acze, jest wierny trzem has³om "Bóg, Honor, Ojczyzna".
Pó¼niej uczy³ siê w gimnazjum w Szczekocinach a nastêpnie w Miechowie. Ten okres ksi±dz kanonik
wspomina³ bardzo czêsto, gdy nawiedza³ szczekociñskie gimnazjum. Opowiada³ o swych
uczniowskich prze¿yciach, o wymagaj±cych nauczycielach, o czêstych wycieczkach i swych
wybrykach. Ksi±dz kanonik wspomina³ w rozmowach uczniami, ¿e gdy jedna z nauczycielek
spotka³a go w sutannie, po prostu siê prze¿egna³a z wra¿enia, pomy¶la³a: "Czy to on?"
Czêsto mówi³, ¿e budynek gimnazjum znajdowa³ siê na dawnym Placu Solnym. Jak ka¿dy uczeñ
lubi³ graæ w pi³kê i spêdzaæ czas w gronie rówie¶ników. Ówczesna m³odzie¿ na czele
z ks.Tadeuszem mia³a jeszcze jedn± bardzo niezwyk³± i niepopularn± dzi¶ cechê, droga
przysz³o¶ci by³a wytyczona patriotycznymi ¶cie¿kami ¿ycia. Ks.Jarmundowicz powa¿nie
traktowa³ przywilej bycia uczniem i harcerzem. |
 Jako harcerz |
 Z rodzicami |
Po maturze w 1937r. rozpocz±³
studia teologiczne w Seminarium Duchownym w Kielcach. ¦wiêcenia kap³añskie otrzyma³ z r±k biskupa kieleckiego
Czes³awa Kaczmarka. 16 maja odprawi³ mszê prymicyjn± w ko¶ciele pod wezwaniem ¶w. Bart³omieja w Szczekocinach.
Pierwszym jego wikariatem by³a Wi¶lica W roku 1946, wyjecha³ do Rzymu na studia filozoficzne, gdzie przez okres
czterech lat studiowa³ filozofiê ¶wiata i utrwala³ znajomo¶æ jêzyka w³oskiego. Patriotyczny duch ksiêdza Tadeusza
przeniós³ siê równie¿ na ziemiê w³osk±, gdzie pe³ni³ pos³ugê kap³añsk± w¶ród ¿o³nierzy II Korpusu Armii Polskiej.
Pierwsz±
parafi± po powrocie do Polski by³y Dzia³oszyce. Przez 6 lat g³osi³ S³owo Bo¿e tamtejszym
mieszkañcom. Nastêpnie zosta³ wizytatorem Szkolnictwa Kurii w Kielcach. W latach 1961-1968
by³ proboszczem na Karczówce w Kielcach,to przepiêkne miejsce obejmuje swym widokiem ca³e
Góry ¦wiêtokrzyskie a dla niego by³o inspiracj± do pracy duszpasterskiej. Nastêpne etapy
pracy duszpasterskiej ksiêdza Jarmundowicza zwi±zane s± z parafiami w Piotrkowicach, Swiêtej
Katarzynie, Polichnie i Szañcu.
Od 1983
roku by³ rezydentem w parafii Pacanów, znanej z cudownego krucyfiksu Pana Jezusa konaj±cego,
ciesz±cego siê szczególnym kultem. Od roku 1990 przebywa³ w rodzinnych Szczekocinach.
Przemierzaj±c je codziennie, pozdrawia³ mieszkañców, odwiedza³ chorych, wspó³uczestniczy³
w ¿yciu kulturalnym, z dnia na dzieñ wraz z dzieæmi przywraca³ estetykê starych grobów
i ca³ego cmentarza. W trosce o wychowanie udostêpni³ swój dom dla Sióstr Zmartwychwstania
Pañskiego, które od tej chwili zamieszka³y w Szczekocinach.
14 pa¼dziernika
2002 roku zmar³ w swym rodzinnym mie¶cie. By³ to cz³owiek, który kocha³ swoj± "ma³± ojczyznê"
i ludzi tu mieszkaj±cych. W eksportacji do parafialnego ko¶cio³a uczestniczy³ ksi±dz biskup
ordynariusz kielecki Kazimierz Ryczan, z udzia³em ksiêdza Edwarda Materskiego i oko³o 80 ksiê¿y.
Uroczysto¶æ pogrzebowa odby³a siê pod przewodnictwem biskupa Mariana Florczyka.
|
Na Karczówce |
Ksi±dz kanonik |
Tablica po¶wiêcona ksiêdzu na "Starym Cmentarzu" |
Podziwiamy w ksiêdzu Tadeuszu przede wszystkim to,
¿e by³ przyjacielem wszystkich, wszyscy chcieli byæ jego przyjació³mi. Okaza³ swe dobro poprzez s³u¿bê Bogu i bli¼niemu.
Powrót
|