¯yciorys

Pó¼niej uczy³ siê w gimnazjum w Szczekocinach a nastêpnie w Miechowie. Ten okres ksi±dz kanonik wspomina³ bardzo czêsto, gdy nawiedza³ szczekociñskie gimnazjum. Opowiada³ o swych uczniowskich prze¿yciach, o wymagaj±cych nauczycielach, o czêstych wycieczkach i swych wybrykach. Ksi±dz kanonik wspomina³ w rozmowach uczniami, ¿e gdy jedna z nauczycielek spotka³a go w sutannie, po prostu siê prze¿egna³a z wra¿enia, pomy¶la³a: "Czy to on?" Czêsto mówi³, ¿e budynek gimnazjum znajdowa³ siê na dawnym Placu Solnym. Jak ka¿dy uczeñ lubi³ graæ w pi³kê i spêdzaæ czas w gronie rówie¶ników. Ówczesna m³odzie¿ na czele z ks.Tadeuszem mia³a jeszcze jedn± bardzo niezwyk³± i niepopularn± dzi¶ cechê, droga przysz³o¶ci by³a wytyczona patriotycznymi ¶cie¿kami ¿ycia. Ks.Jarmundowicz powa¿nie traktowa³ przywilej bycia uczniem i harcerzem.

Jako harcerz

Z rodzicami

Po maturze w 1937r. rozpocz±³ studia teologiczne w Seminarium Duchownym w Kielcach. ¦wiêcenia kap³añskie otrzyma³ z r±k biskupa kieleckiego Czes³awa Kaczmarka. 16 maja odprawi³ mszê prymicyjn± w ko¶ciele pod wezwaniem ¶w. Bart³omieja w Szczekocinach. Pierwszym jego wikariatem by³a Wi¶lica W roku 1946, wyjecha³ do Rzymu na studia filozoficzne, gdzie przez okres czterech lat studiowa³ filozofiê ¶wiata i utrwala³ znajomo¶æ jêzyka w³oskiego. Patriotyczny duch ksiêdza Tadeusza przeniós³ siê równie¿ na ziemiê w³osk±, gdzie pe³ni³ pos³ugê kap³añsk± w¶ród ¿o³nierzy II Korpusu Armii Polskiej.

Pierwsz± parafi± po powrocie do Polski by³y Dzia³oszyce. Przez 6 lat g³osi³ S³owo Bo¿e tamtejszym mieszkañcom. Nastêpnie zosta³ wizytatorem Szkolnictwa Kurii w Kielcach. W latach 1961-1968 by³ proboszczem na Karczówce w Kielcach,to przepiêkne miejsce obejmuje swym widokiem ca³e Góry ¦wiêtokrzyskie a dla niego by³o inspiracj± do pracy duszpasterskiej. Nastêpne etapy pracy duszpasterskiej ksiêdza Jarmundowicza zwi±zane s± z parafiami w Piotrkowicach, Swiêtej Katarzynie, Polichnie i Szañcu.

Od 1983 roku by³ rezydentem w parafii Pacanów, znanej z cudownego krucyfiksu Pana Jezusa konaj±cego, ciesz±cego siê szczególnym kultem. Od roku 1990 przebywa³ w rodzinnych Szczekocinach. Przemierzaj±c je codziennie, pozdrawia³ mieszkañców, odwiedza³ chorych, wspó³uczestniczy³ w ¿yciu kulturalnym, z dnia na dzieñ wraz z dzieæmi przywraca³ estetykê starych grobów i ca³ego cmentarza. W trosce o wychowanie udostêpni³ swój dom dla Sióstr Zmartwychwstania Pañskiego, które od tej chwili zamieszka³y w Szczekocinach.

14 pa¼dziernika 2002 roku zmar³ w swym rodzinnym mie¶cie. By³ to cz³owiek, który kocha³ swoj± "ma³± ojczyznê" i ludzi tu mieszkaj±cych. W eksportacji do parafialnego ko¶cio³a uczestniczy³ ksi±dz biskup ordynariusz kielecki Kazimierz Ryczan, z udzia³em ksiêdza Edwarda Materskiego i oko³o 80 ksiê¿y. Uroczysto¶æ pogrzebowa odby³a siê pod przewodnictwem biskupa Mariana Florczyka.

Na Karczówce

Ksi±dz kanonik

Tablica po¶wiêcona ksiêdzu na "Starym Cmentarzu"